Një fjalë patëm lënë – Me zogjtë nga mali. Letër të kamë cuarë. Për atë ndjenjë malli. Qysh nga viti shkuarë.
Pershendetje miqë dhe mikesha..ju uroje një vitë të mbare dhe plote gezime dhe shendet në familjet tuaja.
….Një fjalë , patëm lënë…
Me zogjtë nga mali
Letër të kamë cuarë
Për atë ndjenjë malli
Qysh nga viti shkuarë.
Mirë bënë , që dërgonë
Djalë , fjalë nga mali
Por zëmra s’harronë
Atë ndjenjë zjarri.
Në letër kam shkruarë
Dua të shoh sytë
Thashë mos ke harruarë
Se kaloj një vitë.
Unë të dashurojë
Por djalë , mirë ke bërë
Por unē s’të harrojë
Dhe një jetë të tërë.
Të dërgova letër
O moj flokë gështënjë
Që nga viti tjetër
Një fjalë , patëm lënë.
Fjalën që ne lamë
Unë nuk e harrojë
Dhe në gjum kur jamë
Vec për ty mendojë.
Vajta te burimi
Nga ne , kishim bredhur
Si njē ditë prilli
Lulet kishin celur.
Dhe unë , shkoja vija
Në ato burime
Ujë të freskët pija
Dhe gjeja kujtime.
Ndaj dhe syri ytë
Është më i miri
Se është larë cdo ditë
Me ujë burimi.
Dhe ti kur këndonë
Zjarri ndizet gjirit
Këngën e bashkonë
Me zënë e bilbilit.
Ndaj dhe unē u ktheva
Moj vetull shushënjē
Ty nuk të gënjeva
Fjalën pata dhënë.
Qeshi buza , qeshi
Kur ti prapë u ktheve
Zëmra lule celi
Kur ti pranë më erdhe.
U ktheva te mikja
Se nuk më la zëmra
Kur bëja të ikja
Nuk më ikte këmba.
S’isha e zhgënjyer
Ndaj për ty unë vdisja
O diell mbi ylber
Sa shumë po të prisja.
….. Adem Nuhaj ….