Mëndjen, tek ty mbaja – Adem Nuhaj

…… Mëndjen , tek ty mbaja …..

Kur shkoje në krua
Sikur , nuk dëgjove
Kur të thash , të dua
Me gojë nuk më fole.

Shikoje gjithë naze
Me bishtin e syrit
Ikje , si kunadhe
Vijës , së mullirit.

Ikje , si një flutur
Ç’të bëja i ziu
Syri yt i bukur
Mua më përpiu.

Ç’më bëre moj xhane
Me nazet e tua
Më fryte maraze
Një fjalë , pse s’ma thua.

M’i hiq këto vuajtje
Mos më ler të tretem
Në vite , në mote
Peng tek ty do mbetem.

Gjumi s’po më zinte
Mëndjen , tek ty mbaja
Shiu mbi trup , kur binte
Nga zjarri e thaja.

Sa , bukur të rrinin
Fustani , bëluza
Floktë mbi gji të binin
Trëndafil , tek buza.

Merakun , që kishia
Rehat s’po më linte
Dhe në gjum , kur ishia
Tek ty , po më binte.

Shoqe , ke sorkadhen
Ç’paska bërë nëna
Hape moj dritaren
Që , të të hyj brënda.

T’i bëjë derman xhanit
Kur , të të puth syn
Me lulet e malit
Ty , të të mbuloj gjin.

Gjumin e largove
Dhe syrin e hape
Dorën qumështore
Prej qafe më kape.

Mbi buzet e njoma
Dhe mbi ata gjinjë
Të mbyste aroma
Si , mbi trendelinë.

…… Adem Nuhaj …