Shiu vjeshtak në mal të zuri – Adem Nuhaj

…….. Shiu vjeshtak në mal të zuri …….

Shiu vjeshtak në mal të zuri
Moj flokë verdha trendelinë
Rruga tek mua të pruri
Tek tënda ime në brinjë.

Pikë e shiut të kullonte
Nëpër flokë mbi gjirin tënd
Aty mblidhej dhe formonte
Një ujvarë , si lartë mbi shkëmb.

U ngrita dhe mblodha shkarpa
Tek tënda zjarrin e ndeza
Atë flokun tënd e thava
Dhe me dorë , të përkëdhelja.

Ndriti tënda , kur më erdhe
Zjarri po më digjte gjinë
Se , dhe ti zjarrin e ndeze
Zjarr , që ndezi dashurinë.

Me djathë nape të gostita
Lajthi , mbledhur në përrua
Si mbretëreshë të prita
Ti , më dhe buzët e tua.

Buzët , që zjarri i digjte
Digjte dhe buzët e mia
Ai zjarr nga zëmra dilte
Nga buronte dashuria.

Për të fjetur , ramë mbi sharkë
Që , për ty e kisha shtruar
Ashtu , të dy në një shtratë
Me një gunë për t’u mbuluar.

Flije përmbi gjirin tim
Si një lule përmbi shkëmb
Edhe unë e mbylla syn
Ì mbuluar me flokun tënd.

…….. Adem Nuhaj ……..